De verschillende behandelopties bij een afweerstoornis

Behandelopties

  • Met behulp van een vaccin wordt getracht een immuunrespons op te wekken. Enerzijds is dit bedoeld om, indien er voldoende respons is na vaccinatie om  een betere bescherming te bieden tegen deze (groep) ziekteverwekkers en anderzijds is het diagnostisch (om te bekijken of het afweersysteem wel in staat is om een vaccinatierespons te maken).

    Actieve immunisatie
    • Vaccineren met levend verzwakte micro organismen.

    ALTIJD EERST OVERLEGGEN MET UW BEHANDELEND ARTS (OOK ALS U OP REIS GAAT). 
    BIJ SOMMIGE IMMUUNDEFICIËNTIES MAG U GEEN VACCINS MET LEVEND VERZWAKTE MICRO ORGANISMEN KRIJGEN!

    • Vaccineren met (delen van) dode micro organismen; de laatste kunnen dan weer uit de echte ziekteverwekker bereid zijn (bijvoorbeeld difterie) of door middel van genetische manipulatie synthetisch zijn bereid.
    Passieve immunisatie:

    Bijvoorbeeld de toediening van antistoffen/ immunoglobulinen.

  • Infectiedagboek bijhouden en kweken inleveren bij infectie

    PDF infectiedagboek

  • Infectie behandelen met antibiotica

    Op basis van de kweekuitslag en of symptomen infecties eventueel behandelen met antibiotica. (Losse kuren)

  • Soms wordt er gekozen om antibiotica voor een langere periode (bijvoorbeeld de winterperiode van september tot en met april)  te geven. Dit noemen we onderhoudsantibiotica of antibiotica profylaxe.Het doel is te voorkomen dat er steeds terugkerende infecties optreden. Door het voorkomen van infecties trachten we ook de schade te beperken die door steeds terugkerende infecties wordt veroorzaakt zoals bijvoorbeeld chronische longschade, gehoorverlies etc.

    • Als behandeling bij patiënten met immuundeficiëntie als ook voor patiënten waarbij een immuun modulerend effect gewenst is.
    • Wat zijn immunoglobulinen? Antistoffen (immunoglogulinen/ Ig) van gezonde mensen die worden verkregen uit het bloedplasma van bloeddonoren. De bloeddonoren en het bloedplasma worden zorgvuldig gescreend.
    • Bij sommige immuundeficiënties is dit een levenslange behandeling bij andere soms een tijdelijke behandeling. In het geval van een mogelijke tijdelijke indicatie wordt na een tijdje een stopperiode ingelast om de bloedresultaten en het infectieverloop te evalueren.
    • Er zijn verschillende toedieningsroutes. De keuze wordt in overleg met de patiënt en dus individueel afgestemd.